Enkele jaren geleden ging ik in therapie, en ontdekte dat dat moeilijker is dan het lijkt. Praten lukte niet/soms/een beetje... Verhalen genoeg, maar tranen teveel en woorden tekort. Tot ik opnieuw begon te schrijven en tekenen; gedichten, tekeningen en schilderijen stroomden uit mijn potloden en penselen en vormden de basis van waaruit ik opnieuw leerde praten en voelen. 

Doorheen alle sh*t en trauma’s blijft de roze draad dezelfde: ik weiger om toe te geven aan de ‘dark side’. Ik zal zelf mijn cookies wel bakken; en thee zetten; en onder een dekentje kruipen... tot ik de harde wereld weer aan kan. Tegelijk blijf ik geloven dat er een bétere, zachtere wereld bestaat.

Aan de hand van mijn kunst neem ik je mee; onderweg, door het donker, naar het licht.

Wil je meewerken aan een zachtere wereld door gastblogger te worden of zwerfkunst de wereld in te sturen? Contacteer me via Facebook, instagram of connect@zachterewereld.com