Woorden helen

Woorden helen

behalve

wanneer alles in mij

GEVAAR

schreeuwt

en ik zo bevries

dat die kreet

niet aan mijn adem ontsnapt. 

Wanneer tussen

denken en spreken

een ijskoude kloof

mijn wonden

en woorden

verdooft

tot ik bezweet in de nacht

leven geef aan een gil

en ik alleen maar kan kijken

hoe de wereld verder wentelt

terwijl de mijne pendelt

tussen 

wat was

wat is

en wat had kunnen zijn.