Het was de laatste klap

die me kraakte

Het warme nest

dat ik gevonden had

werd bewoond

door een roofdier

in schapenvacht

en

bleek een slachtbank

der onschuld

Mijn herstelde zelf

brak

langs oude barsten

in ontelbare stukken

Dag na dag

schraap ik

mijn scherven

bij elkaar

en lijm ze met

hervonden woorden

tot een verhaal

waarlangs ik

de diepte

ontvlucht