De olifant en het Lieveheersbeestje
ZachtereWereld.com
Karen J
Op een mooie dag kwam het Lieveheersbeestje aangevlogen en landde op het oor van de Olifant.
"Dag Olifant" zei het. "Wat kijk je een beetje sip. Is er iets?"
"Nou..." zei de Olifant. " Het is hier verdorie altijd zo stil. Af en toe het gebrul van een leeuw, maar daar moeten we het dan ook mee stellen. Waar is de tijd van Nancy, de verdwaalde nachtegaal? Voor Pol de poema haar opvrat kon die zoooo mooi zingen..."
"Ah ja!" zei het Lieveheersbeestje, "Ik weet wat je mist: je mist muziek! Maar het leuke aan muziek is dat je het prima zélf kan maken."
De Olifant met een trompetoeter van formaat en de zachtjes zingende vleugeltjesslag van het Lieveheersbeestje wisselden mekaar af, zodat ze elkaar niet overstemden.
"Dankjewel, Lieveheersbeestje," zei de Olifant, "zonder jou had ik er nooit aan gedacht. "En toch kwam het idee van jou." Zei die. En toen viel de nacht.