Gebroken

kapot

stuk

beschadigd

gebroken

versplinterd

uitééngehaald

het kost zoveel moeite:

doen alsof ik heel ben

ik krijg mezelf

niet meer bijeen gepuzzeld

bijeengehouden

door smurrie en wilskracht

ineenzakkend

wanneer niemand kijkt

ik ben zo moe van doen alsof

ik er ben

dag na dag

raap ik mezelf bijeen

het kind in mij onherstelbaar

ikzelf onvindbaar

Schrodinger

je ziet 

niets 

aan mijn buitenkant

binnenin 

ben ik tegelijk oké en niet oké

levend en dood klinkt wat drastisch 

oké klinkt niet fantastisch

maar valt te verkiezen

want niet oké,

is beter dan 

niet zijn

al droomde ik daar soms van 

wanneer niet oké

te zwaar werd,

de glimlach

te moeilijk,

en doen alsof ik heel was 

mij helemaal aan flarden trok

Zonder zinnen

mijn gedachten

open en bloot

te lezen

is het niet koketteren:

mezelf zo tonen?

kijk (naar) mijn pijn!

misschien voelt het zo rauw

omdat ik het zo lang

wegstopte

dat het in mij GEBRAND werd

en het naar de oppervlakte brengen

voelt

alsof ik

ongekleed 

in de ijzige tocht sta

 ik twijfel over

de zin of onzin

van het op tafel gooien

van mijn ziel

maar ik moet 

- iets -

doen

met de malende stroom

van gedachten 

zonder zinnen

zoals proberen me eruit te schrijven

voor ik er in onder ga

en pas weer 

boven kom drijven

wanneer het te laat is