Gebroken

kapot

stuk

beschadigd

gebroken

versplinterd

uitééngehaald

het kost zoveel moeite:

doen alsof ik heel ben

ik krijg mezelf

niet meer bijeen gepuzzeld

bijeengehouden

door smurrie en wilskracht

ineenzakkend

wanneer niemand kijkt

ik ben zo moe van doen alsof

ik er ben

dag na dag

raap ik mezelf bijeen

het kind in mij onherstelbaar

ikzelf onvindbaar

Schreeuw

Nog luider

zou ik willen schreeuwen

dan de luidste schreeuw

van een eenzame roofvogel

Nog stiller blijf ik

dan de stilste ritsel

van het huiverende gras

Enkel een verscheurd hart

noemt Edward Much

een kunstenaar

Dal

Het is niet alsof ik hier gráág zit

denk ik

En toch lijk ik 

hier 

keer op keer

te belanden

Het is hier donker

en eenzaam

maar ook

Veilig

Ver weg

Verstopt

Voor mezelf

Zelfs als ik alles kapot

relativeer

is het nóg moeilijk

om er weer uit te raken

Ik ken de weg

Ik weet

waar het licht is

Maar soms schijnt het te fel

en doet zélfs dat

pijn